De vader van wereldkampioen Max Verstappen is veel meer dan dat. Jarenlang was hij de meest succesvolle F1 coureur die ons land ooit gekend heeft. En het waren grote schoenen die hij moest vullen met voorgangers als Michael Bleekemolen, Carel Godin de Beaufort, Jan Lammers en Gijs van Lennep. Stuk voor stuk legendarische racers, niet vooral in de F1 maar ook in andere klassen. Zo won Gijs van Lennep in 1971 de 24 uur race van Le Mans samen met de huidige Red Bull adviseur Helmut Marko, die Max Verstappen liet debuteren in de F1.
Vader Jos won in 1993 het Duits Formule 3 kampioenschap én de Masters of Formule 3 op het circuit van Zandvoort. Begin 1994 tekende hij een contract bij het toenmalige F1 team Benetton als test- en reserverijder naast megatalent Michael Schumacher en JJ Letho. Omdat Letho bij een ongeluk een nekwervel brak debuteerde Jos tijdens de Braziliaanse Grand Prix en mocht hij ook bij de Pacific Grand Prix invallen voor Letho.
Bij zijn debuutrace caramboleerde Jos met Eddie Irvine en sloeg zijn bolide over de kop, gelukkig raakte er niemand gewond. Omdat de prestaties van Letho in de volgende races ondermaats waren kreeg Jos een nieuwe kans vanaf de Franse Grand Prix van 1994.
In de volgende races vielen de prestaties van Verstappen wat tegen zodat zijn positie als 2e coureur op de tocht kwam te staan. Tijdens de Duitse Grand Prix in Hockenheim echter, zorgde een dramatische brand tijdens zijn eerste pitstop voor veel opschudding.
Mede daardoor werd hij niet aan de kant gezet en stond hij in Hongarije toch weer aan de start van de race. In de laatste rondes reed hij op de 4e positie, op een ronde achterstand van raceleider, teamgenoot en vriend Michael Schumacher. In de voorlaatste rond liet Schumacher Jos weer voorbij, zodat zijn race nog een ronde langer zou duren. En toen gebeurde het; in de laatste ronde viel de McLaren van Martin Brundle vanaf de 3e positie stil waardoor Jos Verstappen als eerste Nederlandse coureur ooit op het podium eindigde in een Formule 1 Grand Prix. Ook tijdens de Belgische Grand Prix scoorde Jos een derde plaats, al was dat pas ruim na de race, als gevolg van de diskwalificatie van teamgenoot Schumacher.
Ondanks deze successen werd Jos voor de laatste 2 races vervangen door de meer ervaren Johnny Herbert die moest helpen om de constructeurs titel binnen te halen. Hoewel dit jammerlijk mislukte kreeg Herbert toch de voorkeur voor 1995 en kwam er een einde aan de loopbaan van Jos Verstappen bij een topteam in de hoogste klasse van de autosport.
Na enige seizoenen worstelen bij achterhoede teams kwam in 1999 de grote kans; Honda was een project gestart om met een eigen team in de F1 te komen.
Herenigd met zijn oude Tyrrell vrienden Rupert Manwaring en Harvey Postlethwaite testte Jos in dat jaar de Honda om er in 2000 mee te gaan racen. Zijn rondetijden waren veelbelovend. De ontijdige dood van Postlethwaite gooide echter roet in het eten. Kort na deze
dramatische gebeurtenis trok Honda de stekker uit het project om slechts nog als motorleverancier bij de F1 betrokken te blijven.
In 2000 en 2001 racete Jos voor het Arrows team en liet daar bij tijd en wijle bijzondere dingen zien. Zo reed hij tijdens de GP van Maleisië in 2001 onder wisselende weersomstandigheden op een gegeven moment op de 2e positie, nadat hij als 18e gestart was, om uiteindelijk als 7e te finishen. In Oostenrijk scoorde hij zelfs een punt door als 6e te eindigen.
Na een seizoen achteraan rijden bij Minardi in 2003 zette hij een punt achter zijn carrière in de Formule 1 om op zoek te gaan naar succes in andere klasses. Zo won hij races in de A1 GP serie en won hij in 2008 de LMP2 klasse in de 24 uurs race van Le Mans samen met teameigenaar Peter van Merckestein en Jeroen Bleekemolen.
Jos Verstappen nam deel aan 107 Grands Prix en eindigde 2 keer in de top 3. Hij scoorde in totaal 17 punten en is daarmee nog altijd de op één na beste autocoureur die ons land ooit heeft gekend in de F1 achter zijn, nu al legendarische, zoon Max.